Nieuwjaarstoespraak burgemeester Jack de Vries: “Alleen samen wordt het nieuwe jaar gelukkig”

Lees hier de toespraak van burgemeester Jack de Vries op de nieuwjaarsbijeenkomst in het werkcafé op het stadhuis van de gemeente Maassluis op maandag 6 januari 2025. 

Geachte aanwezigen, beste inwoners van Maassluis,

Namens gemeente Maassluis wil ik u van harte welkom heten en allen het beste wensen voor het nieuwe jaar. 

Een nieuw jaar voelt altijd een beetje als dat nieuwe schrift op school: zonder kreukels, mooie strakke witte pagina’s. Dat betekende heel netjes schrijven. Goed je best doen. 

Zo is het ook met een nieuw jaar: we zitten vol goede voornemens. Onder de kerstboom bedenken hoe we het allemaal anders en beter gaan doen. Gezonder leven, meer sporten, meer aandacht voor familie en vrienden. 

Voor ons als gemeentelijke overheid zijn er ook goede voornemens voor het nieuwe jaar. Belangrijke verantwoordelijkheden en uitdagingen die we hebben in deze woelige tijd vol veranderingen en onzekerheden. 

Tegenwoordig kennen we naast een Black Friday ook een Blue Monday: het moment dat je je blijkbaar beseft dat je goede voornemens niet zijn uitgekomen. Ik geloof niet zo in dat soort collectieve momenten, maar belangrijker: met de uitdagingen van de huidige tijd kunnen we ons als overheid geen Blue Monday veroorloven. Maar daarover later meer. 

Laten we eerst eens terugkijken op de ervaringen en ook de mooie resultaten van 2024, de fundamenten waarop we verder kunnen bouwen.

Terugblik

En dan wil ik beginnen met iedereen te bedanken die in 2024 Maassluis heeft gemaakt tot wat het was: een bruisende stad die bouwt aan de toekomst en met tal van activiteiten. Feesten, momenten van onderlinge betrokkenheid. Samen de handen uit de mouwen vanuit de trots op onze stad. Of dat nu de ambtenaren en politici betreft, de ondernemers, de vrijwilligersorganisaties, verenigingen, scholen en religieuze instellingen. Overal proef ik eenzelfde energie om zich in te spannen. 

Dat maakt onze samenleving ook weerbaar. We staan om elkaar heen wanneer het nodig is. 

Het is voor Maassluis een heftig jaar geweest met een dodelijke steekpartij en ook wraakexplosies tot gevolg, een unicum voor Maassluis die grote impact heeft gehad op onze inwoners en stad. En helaas hebben we daarna meer explosies gezien, omdat de cobra blijkbaar tegenwoordig het middel is om je ongenoegen richting een ander te uiten. Een trieste en zorgelijke ontwikkeling. Maar dankzij de alertheid van buurtbewoners en -preventen hebben we ook talloze cobra’s kunnen onderscheppen en in beslag kunnen nemen. 

Geschokt waren we ook allemaal door het dodelijke ongeval van Milo. De hele stad leefde mee en de rij bij de condoleance was enorm. Iedereen besefte: je kind verliezen, dat is het ergste wat je kan overkomen. Als stad stonden we met z’n allen om dit gezin heen. 

En zo waren er nog veel meer ongevallen, branden en incidenten die veelal gelukkig beter afliepen, maar natuurlijk ook hun effect hebben op het gevoel van veiligheid in de stad.  

Maar, zeg ik daarbij, ik ben bij veel incidenten en branden geweest en was daarbij onder de indruk van de organisatie en samenwerking van onze hulpverleners. Ik ben ook onder de indruk geraakt van alles wat zij in hun werk tegenkomen en vervolgens allemaal maar moeten zien te verwerken. Ik maak daarvoor een hele diepe buiging. En vraag u graag om een applaus voor onze hulpverleners. 

Het landelijke nieuws haalden we ook op een geheel andere manier, namelijk met het advocaatje, misschien wel het onderwerp waar ik het meest op aangesproken ben het afgelopen half jaar. En van vrienden kreeg ik leuke appjes met als strekking: “nou, je wilde Maassluis op de kaart zetten, dat is je gelukt.”

Inmiddels staat het advocaatje weer op de kaart en is denk ik vooral Zwarte Kip de grote winnaar van al deze publiciteit.

Maar eigenlijk hadden we met heel iets anders het landelijke nieuws moeten halen. Overal lees je berichten over de stokkende woningbouw en projecten die stilliggen, zo niet in Maassluis. Gemiddeld wordt er wel een woning per dag opgeleverd. Een ongekend resultaat. Een resultaat waarbij we ook de grenzen opzoeken van wat mag om bij voorrang die woningen toe te wijzen aan inwoners van Maassluis. En dankzij het realiseren van seniorencomplexen weten we ook de doorstroming op de woningmarkt te bevorderen. En bij nieuwe projecten, zoals Station West, ligt de nadruk op starters en eenpersoonshuishoudens, ook een belangrijke wens uit de samenleving. 

2024 werd daarmee ook het jaar waarin de 36.000e inwoner werd geboren. Bij de verkiezingen van 2026 zal de gemeenteraad dan ook groeien van 23 naar 25 raadszetels. 

Met die groei van de stad proberen we ook gelijke tred te houden in het realiseren van de nodige voorzieningen en infrastructuur. Het afgelopen jaar heeft ook laten zien dat we daar nog wel een uitdaging hebben met elkaar. Maar de plannen liggen er. Het is nu een kwestie van doorpakken.

De groei van de stad betekent ook een groei van diversiteit van de stad. In 2024 hebben we een grote stap gemaakt in het kader van de inclusieve stad: Belangenorganisatie Inclusief Maassluis en Regenboog Platform Maassluis zijn van start gegaan. Het tegengaan van discriminatie en intimidatie stond ook volop op de agenda van de gemeenteraad met mooie unanieme moties over Orange the world (tegen het geweld tegen vrouwen), straatintimidatie en de begrotingsmotie “Hoe gaan we met elkaar om”.

Die moties zijn een goede aansporing om het nog beter te doen met elkaar, maar gelukkig heb ik in het afgelopen half jaar ook heel veel prachtige voorbeelden gezien van saamhorigheid, betrokkenheid en oog voor elkaar. Ik ben aangenaam verrast op het grote aantal vrijwilligers en initiatieven in deze stad. U ziet het aan mijn Facebook-posts: #SamenzijnwijMaassluis is bijna trending topic! 

Dat geldt niet alleen voor mij, maar ook voor ons hele gezin. Het welkom in deze stad is voor ons een warm bad geweest. Hartelijke mensen die trots zijn op hun stad en met wie het heerlijk is om samen de prachtige festiviteiten te vieren. Ook de oudste kids komen regelmatig naar Maassluis om daarvan mee te genieten. En Emily en ik hebben het jaar op een mooie manier met iedereen kunnen afsluiten met het kerstnachtzingen op de Markt. Ook hebben we samen genoten van het geweldige Garrels-orgel in de Groote Kerk bij het afscheid van Jaap, de organist. We genieten dus met zijn allen van deze stad!

Vooruitblik

Bij het kerstnachtzingen op de Markt sprak ik over de gezongen wens van ‘vrede op aarde’ en de uitdagingen en zorgen van de huidige tijd.

2025 is het jaar waarin we 80 jaar vrijheid zullen herdenken. Waarschijnlijk het laatste jubileum met de mensen erbij die het allemaal nog hebben meegemaakt. Die weten hoe het is om in onvrijheid te leven. Die ons kunnen waarschuwen voor het ondermijnen van de democratie. 

Een herdenking dus die we moeten koesteren, maar er vooral ook lessen uittrekken voor onze huidige tijd. Vrijheid is geen zelfstandig naamwoord, maar veeleer een werkwoord. Vrijheid vraagt om verantwoordelijkheid en niet om vrijblijvendheid. 

Ik voegde daar op de Markt daarom het ‘in mensen een welbehagen’ aan toe. Werken aan vrijheid is niet enkel een verantwoordelijkheid van de internationale politiek, maar begint al heel dichtbij, in je eigen omgeving. Ik zei het bij mijn installatie: voor mij is niet bepalend wie of wat je bent, maar wat je bijdraagt aan de samenleving. In het gezin, je buurt, je school, kerk, moskee of sportvereniging. De veilige en betrokken samenleving wordt overal gebouwd. En zoals gezegd, op dat gebied hebben wij in Maassluis al heel veel mooie dingen gezien. 

Maar 2025 vraagt van ons dat we op dat thema een stap extra gaan zetten door daadwerkelijk te bouwen aan een weerbare samenleving. 

Ik heb dat als mijn ambitie uitgesproken bij mijn installatie, maar inmiddels is het ook een daadwerkelijk verzoek van de regering en de veiligheidsdiensten. 

We leven in een hoogontwikkelde, maar daarmee ook technologisch kwetsbare samenleving. Ik heb geen dreiging van Russen of Chinezen nodig om de noodzaak te zien van het weerbaarder maken van de samenleving. Onlangs was er een leerzame fictieve uitzending over een casus van meerdere dagen stroomuitval in ons gebied. 

Ik heb die casus ook maar eens aan de keukentafel besproken met het gezin: hoe ziet ons leven eruit wanneer we drie dagen geen stroom hebben. Dat leidt tot mooie inzichten. Dat de wifi het dan niet doet, is veel ernstiger dan de koelkast.

Ook op het stadhuis zijn we dat gesprek aangegaan. Mooi dat crisisdraaiboek met al die mobiele nummers, maar wat als de gsm’s helemaal niet werken? Wie kan er dan überhaupt fysiek aanwezig zijn op het stadhuis? Hoe zit het met de verzamelpunten in de verschillende wijken, de noodvoorzieningen, hoeveel aggregaten en brandstof hebben we? Mooi dat iedereen gevraagd wordt om contant geld in huis te hebben, maar wat als de supermarkten gewoon dichtgaan omdat alles bederft? 

Voor 2025 hebben we daar huiswerk en organisatie te doen. Ambtenaren, raadsleden en maatschappelijke organisaties hebben we daarbij nodig. Maassluis is in haar geschiedenis altijd weerbaar gebleken en ook voor de toekomst gaan we dat organiseren. Ik zie daarin een belangrijke opdracht en verantwoordelijkheid.

Maar laat dit vooral geen somber verhaal voor u worden. Het is gewoonweg een klus waar we samen de schouders onder gaan zetten en waarvoor ik u van harte uitnodig om daarin mee te denken. – Mijn bezoeken aan bruidsparen van 60 en 65 jaar benut ik ook altijd om van hen te leren – De beste manier om crises te vermijden, is door je er goed op voor te bereiden. 

Daarnaast zie ik ook prachtige kansen voor 2025. We bouwen onvermoeibaar voort aan het vernieuwen en verfraaien van onze stad. Alsook het verder verduurzamen en toekomstbestendig maken. 

Dat vraagt ook om keuzes maken, want het Rijk vraagt veel, maar geeft weinig. Alarmerend wordt daarbij over een ravijnjaar voor de gemeenten gesproken. En inderdaad, ook Maassluis zal aan bezuinigen niet ontkomen, maar liever kijk ik naar het verdienvermogen van onze stad. Met alle woningbouw voegen we slagkracht en inkomen toe. Maar daarnaast moet Maassluis niet alleen een woonstad worden. We moeten inzetten op het behouden en verbreden van de bedrijvigheid in onze stad. Met de Koningshoek hebben we al een geweldige regionale trekker. In onze toeristische aantrekkelijkheid liggen ook nog verdere kansen. – En ja, dat betekent dan ook je nek uit durven steken met een project als Loods M – Daarnaast hebben we succesvolle bedrijven die werkgelegenheid bieden en innovatief zijn. Denk aan Lely, De Haas, Europroducts en HDM. Ook zij zijn Maassluis! En moeten hier blijvend een warm welkom weten.

In de MRDH voeren we discussie over het gebrek aan economisch profiel van onze regio. We zijn geen Eindhoven of Metropoolregio Amsterdam, de focus is minder scherp. Maar onderzoek wees wel uit dat we 20 procent van de defensie-industrie vertegenwoordigen en 30 procent van de omzet ervan. De MRDH verbindt het maritieme in de regio Rotterdam en het aerospace domein in de regio Den Haag. Daar liggen dus kansen, zeker nu Europa terecht meer zelfvoorzienend wil zijn. (Trump zal ons daar ook wel toe dwingen vrees ik) Het behoud van het maritieme deel van onze bedrijvigheid is daarmee een prioriteit. Dat De Haas een belangrijke defensietender heeft gewonnen voor fast interception ribs is daarbij een geweldig opsteker. En daarom zit Loods M ook als project in de regiodeal. Niet vanwege de vorm, maar vooral vanwege de inhoud die het ook gaat herbergen: innovatieve technieken in de maritieme sector.

Daarnaast is een parel van Maasssluis ook Dirkzwager, de ogen en oren op de Noordzee. In de huidige tijd meer dan relevant. Dat zij afgelopen jaar bij een hack konden terugvallen op een meer analoog backup systeem was meer dan ooit een bewijs van het belang van die weerbare samenleving.

Ik zie dus voor Maassluis mooie kansen en uitdagingen. Een stad die letterlijk en figuurlijk bouwt aan de toekomst. Een weerbare toekomst. 

Een stad van mensen met oog voor elkaar en handen uit de mouwen. Waar trots en saamhorigheid geen vage slogan is, maar een beleefde werkelijkheid.

Een stad met een dorps karakter waarin je niet anoniem hoeft te zijn, maar daadwerkelijk je bijdrage kunt leveren.

Een stad waar het prettig is om te wonen, maar ook om te werken.

Een gastvrije stad voor toeristen, winkelend publiek uit de regio, maar ook voor mensen voor wie vrede in eigen land al langer geen vanzelfsprekendheid meer is.

Maar ook een stad met duidelijke regels. We willen sociaal zijn voor wie niet kan, maar hard voor wie niet wil. 

Onze vrijheid is er een van verantwoordelijkheid, niet van vrijblijvendheid.

Alleen samen realiseren we een gelukkig nieuwjaar.

#SamenzijnweMaassluis

Op die passie wil ik samen met u het glas heffen. Gelukkig Nieuwjaar!